Normalde yabancı madde saldırılarında vücut tarafından çok
sayıda farklı antikorlar yapılması bağışıklık sisteminin bir
yöntemidir. Bir antikor, spesifik bir antijeni hedefleyen yapışkan
bir proteindir. Daha önceleri antijen içeren
hücreleri yok etmek için bağışıklık sisteminin diğer
bölgelerine bağlı olan antikorlar, antijenleri bulup onlara saldırana kadar vücutta sirküle olurlar.
Spesifik bir antikorun çok fazla kopyası laboratuvurda yapılabilir.
Bunlar monoklonal antikorlar olarak bilinirler (mAbs veya moAbs). Bu
antikorlar, hastalıklarla mücadelede faydalı olabilirler çünkü belirli bir hedef için spesifik olarak tasarlanabilirler,
örneğin kanser hücrelerini bulabilirler.
Figür 1 : Hibridoma (sürekli olarak antikor üreten melez hücre)
hücrelerinin elde edilişi
ve monoklonal antikorların tekli antijen
spesifikliği.
Günümüzde
monoklonal antikorlar kanserin bazı tipleri de dahil birçok
hastalığın tedavisinde kullanılmaktadır. Bu antikorlar, tedavide büyük avantaj sağlarlar çünkü diğer bir takım kanser tedavilerinin aksine
bunlar çok spesifiktirler ve yan etkileri hafif olabilir.
Fakat araştırmacılar ilk olarak atak için doğru antijeni
belirlemek zorundadırlar. Kanser için bu her zaman kolay değildir
ve bazı kanserlere karşı diğerlerinden daha faydalı olması için
mAbs ler şimdiye kadar denenmiş olmak zorundadır.Yaklaşık son
15 yılda Amerikan Gıda ve İlaç Dairesi (the US Food and Drug
Administration ) belirli kanserlerin tedavisi için onlarca mAbs için
onay vermiştir.
Araştırmacılar olarak
daha çok antijen bulmalıyız ki kansere daha fazla etkili
monoklonal antikorlar yapmak mümkün olsun. Kanserin bazı türleri
üzerinde yeni monoklonal antikorlar klinik olarak denenmektedir.
MONOKLONAL
ANTİKORLARIN TİPLERİ
Kanser tedavisinde iki tip monoklonal antikor kullanılır.
- Çıplak monoklonal antikorlar, kendi başlarına çalışan antikorlardır. Bu monoklonal antikor çeşidi için ilaç veya radyoaktif materyal saldırısı yoktur. Bunlar günümüzde en yaygın kullanılan monoklonal antikorlardır.
- Konjuge monoklonal antikorlar, bir kemoterapi ilacı, radyoaktif partikül veya bir toksine katılırlar. Bunların görevi en küçük bölgelerde, yönlendirilmiş cihazlar gibi davranarak, kanser hücrelerine gerekli maddeleri doğrudan aktarmaktır.
Çıplak
Monoklonal Antikorlar
Birçok mAbs, kanser
hücreleri üzerindeki antijenlere yapışır, ama serbest-yüzücü
proteinler veya kanserli olmayan diğer hücreler üzerinde de işlem
yapar.
Çıplak mAbs farklı bir şekilde çalışabilir.
Bazı kanser hücrelerine yanıt olarak bağışıklık sisteminin
tepkisini arttırabilirler. Diğer görevlerinde biri de kanser
hücrelerinin büyümesini sağlayan proteinlerin aktivitelerini
bloklamaktır. (Bazen ikisi birden)
Bazı
çıplak antikorlar kanser hücrelerine, onları yıkmak amacıyla,
vücudun immün sisteminin bir işarteleyicisi olarak saldırırlar.
Alemtuzumab (evre
3-4 refrakter kronik lenfositik lösemi tedavisinde kullanılan
monoklonal antikordur ve CD52 ye karşıdır)
ilacının kronik lenfositik lenfomada hastaların tedavisinde
kullanılması örnek olarak verilebilir. Alemtuzumab, B ve T
hücreleri olarak isimlendirilen bağışıklık hücreleri
üzerindeki CD52 antijenine bağlanan bir antikordur. Bu antikor,
bağışıklık sistemi tarafından hücre tahribatını tetikler.
Konjuge
Monoklonal Antikorlar
Monoklonal
antikorlar bir radyoaktif madde, ilaç veya toksine saldırıyorlarsa
konjuge monoklonal antikorlar olarak isimlendirilirler. Monoklonal
antikorlar bu maddelerden birini doğrudan kanser hücresine almak
için yön belirleme makinası aleti olarak kullanılmışlardır. Bu
antikorlar hedef antijeni bulup üzerine takılana kadar vücutta
sirküle olurlar. Ona en çok ihtiyaç duyduğu toksik maddeyi
verirler. Bu durum, vücudun diğer bölgelerindeki normal
hücrelerine verilecek zararı azaltır.
Konjuge
monoklonal antikorlar bazen etiketlenmiş veya yüklü antikorlar
olarak sevkedilebilirler. Onlar bölünmüş ya da belirli gruplara
bağlı olarak bulunabilirler.
REFERANSLAR
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder